Gorące śmierdzące pierdy czarnego króliczka

Odbicie w lustrze mnie zaskakuje. Nie jestem już sobą, a przynajmniej nie tylko sobą. maska królika owija się wokół mojej głowy, długie uszy stoją prosto, prawie dotykając sufitu. Wielkie puste oczy patrzą na mnie, dwie kałuże ciemności, które wydają się zaglądać w głąb mojej duszy. Enigmatyczny uśmiech rozprzestrzenia się po plastikowym pysku, uśmiech, którego nie uznaję za swój. A jednak w tej nowej tożsamości jest coś dziwnie pociągającego. Czuję się ukryta, chroniona przez warstwę tajemnicy, wolna, by być kim chcę być. Za darmo pierdzi jak nigdy dotąd w tym filmie i czuć się tak brudne i dzikie, jak chcesz, żebym był!